5 Juni 2011

Alles is een relatie,
Ook de relatie die je hebt met jezelf.
Het vereist de zelfde inzet die je in zet in je relatie tot je kind, kerel, huis, dieren, tuin en werk, hobby’s, met het zelfde respect voor afspraken die je met jezelf maakt over de doelen, wensen, toekomst, wat geleerd is uit botsingen, wat je blij maakte of verdrietig, is belangrijk.
Als blijkt dat iets niet meer werkt, stop er dan mee, maar ook, als blijkt dat iets je goed doet, je blij maakt, vergeet dat dan niet, en maak de afspraak met jezelf om dat vooral te onthouden en er gebruik van te maken als dat nodig is, tijd voor is, of zomaar, omdat het kan.

Vandaag liet ik deels mijn hart spreken, en ben ik, heel toepasselijk, met het stof nog op mijn hartje, de belofte aan mijzelf nagekomen om te doen wat mij vreugde geeft, meezingen in de opera “Lang van stof” van Jurriaan Berger, in het Noorderpark.
Met bibber knietjes en een onzekere blik liet ik mij meevoeren, en keek ik mijn koorleden aan om zo samen de juiste toon te vinden voor dat moment, zoals ik vanochtend voor ik ging ook heb gedaan.

Nog steeds bibberig van het moment, maar wel met een voldaan gevoel dat ik het toch mooi wel heb gedaan, en daardoor onderdeel ben geweest van een groot geheel, kijk ik terug aan weer een leuke belevenis. Het resultaat heb ik zelf maar deels goed kunnen horen om niet verward te raken in mijn eigen tonen…maar ook daar zit weer een dubbele boodschap in eigenlijk. Het totaal zal ik pas later te horen krijgen. Ik ben heel erg benieuwd hoe het klonk.


http://www.youtube.com/watch?v=iTh-H9j1Puw&list=PL8A74AC098601ADA7
http://www.youtube.com/watch?v=ooW6Y4uyAic&list=PL8A74AC098601ADA7