Hoe vrij zijn wij ?
Afgelopen week was er in een t.v programma iemand aan het woord die een boek geschreven had met als hoopvolle titel "Op zoek naar brave burgers ", en dus zapte ik niet door, in de hoop enige inspiratie te vinden die mijn frustratie enigszins zou kunnen verzachten....ik hoopte op een boek dat misschien zou benadrukken hoe wij steeds meer af horen te stappen van ons individueel denken en geacht worden ons aan te passen, om nog deel uit te mogen maken van deze maatschappij. Hoe de angst buitengesloten te worden het maakt dat wij dus zelf deelgenoot worden van de hype ....oftewel, de angst regeert, in zo ontzettend veel aspecten. In onze behoefte er bij te horen werken wij onszelf tegen.
Het mooiste voorbeeld hiervan is wel een uitspraak die ik hoorde van een in-het-nauw gedreven politicus, die zei "ik sluit mij aan bij de democratische meerderheid". Eigenlijk benadrukt hij hiermee hoe het staat met democratie in Den-Haag.
Zo lees ik berichten over dat Depressie een welvaarts ziekte is, wat in mijn ogen al meer dan genoeg zegt over deze welvaarts maatschappij. We hebben voor alles een oplossing, een therapie, pilletje of spirituele inslag, alleen zou je dat alles in sommige gevallen helemaal niet nodig hebben als je omgeving jou zou kunnen accepteren zoals je bent, en we de verschillen met wat meer liefde zouden kunnen benaderen en omarmen in plaats van te benadrukken hoe groot ze zijn.
Laatst zag ik de film "A beautifull mind " over de wereldvreemde Wiskundige John Nash, die worstelde met paranoia en schizofrenie, maar er voor koos om de kracht van liefde en zijn eigen geest zijn leven in evenwicht te brengen. Een zware weg, dat is zeker, maar een bewuste keuze omdat hij zijn geest niet wilde vertroebelen met pillen. Zijn geest was zijn alles, zijn identiteit.
Hoeveel ruimte geven wij elkaar en onszelf om in alle ruimte op zoek te gaan naar antwoorden in onszelf, op zoek naar antwoorden die diep in ons zitten en die ons niet verteld kunnen worden aan de hand van Therapieen, boeken, of pillen of andere hulpmiddelen. Misschien zijn we wel vergeten dat die zaken hulpmiddelen zijn.
Helaas ging het boek waar ik mee begon niet hierover, maar over de rol die wij spelen in deze maatschappij, en hoe de overheid ons vraagt ons meer in te zetten, socialer zijn, vraagt om hulp, maar wel met de vraag, wat krijgen we hiervoor terug ?
Wat, denk ik, verstaat Den-Haag onder brave burgers ? Gezien alles wat we de laatste jaren al moeten hebben doorstaan, gezien hoeveel mensen dit land willen ontvluchten alsof het een dictatuur betreft, en gezien het beroerde toekomst perspectief gezien de sociale ontwikkeling op het gebied van de politiek vraag ik mij af aan wie zij nu werkelijk deze vraag stellen.....of eigenlijk, hoe durven ze óns die vraag te stellen? Een onnoemlijk groot deel van onze bevolking verzuipt onder de druk die ons opgelegd is.
Ik zou dus eigenlijk willen zeggen, wil je iets veranderen, begin dan bij jezelf.
