Vliegensvlug

7 April, ik zat er écht doorheen.
Na weer een conflict met mijn lief had ik het helemaal gehad. Ik moest weg, zo snel als ik kon. Even helemaal weg van alles....
Na een goed gesprek met mijn broer ben ik gaan zoeken op internet naar een lift naar Frankrijk, naar M&M, en zo waar, ik vond er een, en de volgende dag heb ik gebeld en gevraagd of ik mee kon. Zijn naam was Ton, en het was geen probleem.
Dus vliegensvlug van alles regelen. Dochter bellen of ze het een probleem vond. M7M bellen, of het écht wel kon zo snel. Gelukkig vonden ze het allemaal goed, dus snel boodschappen doen zoals kattenvoer voor een paar weken, eten, snel nog een wasje doen en nog wat belangrijke telefoontjes plegen. Uitgeteld vroeg naar bed, wekker gezet om de volgende dag om 8 uur ergens in de Bijlmer op de afgesproken plek te staan.



Hond van Ton



Ton

Na een gezellige maar érg langzame rit via kleine dorpjes ( Ton houd niet van snelwegen ) komen we na 11 uur in Limoges aan, van waar uit ik de trein zou pakken naar Aurillac.



Station Limoges. Prachtig mooi.


Helaas blijken de spoorwegen weer eens te staken, dus moet ik eerst de trein naar Brive nemen, om van daar uit een lange busrit naar Aurillac te nemen. Kaartje kopen lukte me niet omdat er zo'n lange slang mensen bij de kassa stond, en de medewerkers onvoorspelbaar langzaam werkte, dus als échte nederlander ber ik gewoon maar in die trein gestapt, op goed geluk ( dat werkte wel, want kaartjes werden niet gecontroleerd, ook niet voor de busrit, dus dat laatste deel was gratis . Uiteindelijk kwam ik pas om 01.00 uur in, en na even een kopje thee lagen we pas om 3 uur op bed. Erg lange dag, maar een leuke reis, en zo wie zo de moeite waard.

Tien dagen M&M waren erg woelig, vermoeiend, veel geven en nemen, niet veel tijd voor mijzelf, erg veel energie in 10e gestoken i.p.v aan mezelf. Maar ook heel veel leuke momenten meegemaakt. Leuke klus gedaan. Een huis dat verkocht moest worden, maar al jaren niet bewoont wordt moest worden schoongemaakt en opgeruimd worden.
Dag hard werken, poetsen, ramen lappen, zuigen en dweilen. Tien deed de tuin en Marc bracht spullen die niet in huis hoefden te staan naar de schuur. Uiteindelijk hebben ze met de eigenaar een wel erg goede deal gemaakt. Een paar honderd voor de opruim/schoonmaak klus én de spullen die in de schuur staan meenemen. Goede deal, omdat de schuur tot de nok toe vol staat met stoelen, meubels, prullaria voor de rommelmarkt, oude glas dia's uit de jaren 20, wel 6 zakken vol met prachtig oud geborduurd linnengoed.
Verder veel in de tuin gewerkt, meegeholpen aan alle klusjes die te doen waren, koken, dagje shoppen met tien, savonds films kijken of spelletjes doen, lachen en ook veel tranen. Het liep mis op het moment dat 10e dacht dat ik verliefd was op Marc, en wat ik ook inbracht om haar er van te overtuigen dat dit niet het geval was, ze wilde het niet geloven. Uiteindelijk was zaterdag de 17e de spanning zo groot dat ik mij er ook geen raad mee wist. Ik ben toen die ochtend naar de rivier gelopen en een lange tijd op een rots gezeten om eens te bedenken wat te doen en te mediteren. Ik moest weg gaan, dat was duidelijk, alleen hoe ? De planning was dat ik met Marc de 25ste mee terug naar nederland zou gaan, en geld voor een treinticket had ik zo snel niet. Pas op woensdag zou er weer genoeg op mijn rekening staan.
Eenmaal terug bij het huis aangekomen kwam Marc op mij afgelopen met de mededeling dat hij mij zou weg brengen waar ik ook heen wilde, wat zoveel wilde zeggen als naar Aurillac. Ik was er stil van. Moest dus opeens heel snel bedenken wat te doen. Dus ik liep naar boven om snel mijn spullen in te pakken en ook om online te kijken of er iemand een lift voor mij had via de liftcentrale. Helaas zat er niks tussen, dus zat er niks anders op dan maar te zien hoe ik thuis zou komen. Het was inmiddels rond een uur of 2 in de middag, dus ik wist dat ik áls ik parijs al zou halen ik daar niet meer weg zou komen die nacht. Daar had ik dus geen trek in, dus aangekomen in Aurillac na een spraakloze rit en een onvriendelijk vaarwel op het station besloot ik om een kaartje naar Brive te kopen( weer bus, want wéér stakingen, dus parijs haal ik dit weekend al helemaal niet )en daar op zoek te gaan naar een goedkoop hotel. Gelukkig had ik daar nog wel genoeg geld voor.







Brive met het Hotel, mijn kamer, een zwervertje en mooie deurtjes.

Na het inchecken en avondeten ( kamer inclusief diner en ontbijt ) ben ik even het stadje ingelopen. Dooie boel. Erg mooie oude gebouwen, dus mooie stad, alleen geen mensen op straat. Alleen loeiende pubers die in met auto's luid toeterend en roepend het weekend aan het inluiden waren. Vond een bruin uitziende café op het terras de broer van Ton gebeld voor het nummer van Ton in Frankrijk, want die was hij vergeten te geven, en gelijk Ton gebeld en kort uitgelegd wat de situatie was. Vond het leuk dat ik belde, en ik had gelijk die avond kunnen komen, maar legde uit dat ik al een kamer had, maar graag de volgende dag van zijn aanbod gebruik wilde maken.
De volgende ochtend, na het ontbijt, belde Ton mij, een beetje bezorgd, zelf op om te horen wat de situatie was. Ik zou even gaan navragen op het station of ik een trein naar Limoges zou kunnen krijgen. Zo niet, dan zou hij mij komen halen in Brive. Super lief. Treinen reden inderdaad niet, dus belde terug, en we spraken af waar ik zou staan.
In de tussentijd ben ik weer even gaan lopen in de stad, foto's maken en stokbrood voor onderweg halen. Lekker in de zon gezeten en dat vakantiegevoel op me in laten werken, wat goed lukte. Een mens als Ton had daar natuurlijk ook mee te maken. Fijn dat er nog zulke mensen zijn.
Die nacht bij Ton en Heleen doorgebracht in hun Gasten caravan.







Een paar leuke dagen bij hun doorgebracht en meegeholpen waar ik kon. Ton en Heleen houden geiten en maken zelf kaas, die ze dan op de markt of aan vaste klanten verkopen. Vlinke blaar opgelopen bij het bemesten van het suikerbieten veld, ramen gelapt voor Heleen, lekker gekookt, maar ook heerlijk in hun tuin gezeten, veel gelezen, veel gekletst en genoten van het prachtige glooiende groene landschap met stukjes geel tapijt tussendoor.







Shiva, het toilet en de logeer caravan waar ik sliep naast de geitenweide

Woensdag ben ik terug naar nederland gegaan. In de trein vanaf Parijs veel mensen gesproken die vast gezeten hadden omdat er al een week geen vluchten waren geweest vanwege de vulkaan uitbarsting in Ijsland. Een meisje die al 5 dagen onderweg was vanaf Portugal, of een man die met veel moeite uit Dubai was gekomen. Ze hadden allemaal hele positieve ervaringen gehad over de hulp die ze hadden gekregen ( net als ik dus...) en mensen die zij hadden ontmoet, en allemaal hadden ze een berusting in hoe het gelopen was. Dat de natuur alles op z'n kop gezet had vonden ze net zo mooi als ik.